Ενότητα εν εξελίξει από το 2000
Ο τίτλος της ενότητας οφείλει την πατρότητά του στον Ολλανδό πατέρα του Διεθνούς Δικαίου Hugo Grotius (1583-1645). Ο Grotius εισήγαγε το θεσμό των Χωρικών Υδάτων, θεωρώντας ότι πέραν μιας απόστασης από τα παράλια, η θάλασσα ανήκει σε αυτόν που την ταξιδεύει…
Μακριά και απελευθερωμένη από οποιαδήποτε κτητικότητα, εθνική, τοπική ή ιδιωτική, πέραν από κάθε χρήση για τη μεταφορά, τη διακίνηση, την αναψυχή ή τον βιοπορισμό, η θάλασσα μας ταξιδεύει, και μόνο όταν την κοιτούμε.
Το βλέμμα μας πλανάται ώρες ολόκληρες κατά μήκος της γραμμής του ορίζοντα και ο νους μας επισκέπτεται χιλιάδες μέρη, πρόσωπα, συναισθήματα, στιγμές. Κοιτάζοντας τη θάλασσα, νιώθω, επιστρέφουμε στον τόπο μας. Εκεί, είμαστε ελεύθεροι.
Ο φωτογράφος Hiroshi Sugimoto, που αποτέλεσε την βασική αναφορά στην συγκεκριμένη ενότητα, σχολιάζοντας την δουλειά του πάνω στη θάλασσα, σημειώνει: «Νερό και αέρας. Δύο τόσο κοινά στοιχεία που σχεδόν δεν προκαλούν προσοχή. Κι όμως, τους οφείλουμε την ύπαρξή μας».